Τι είναι η νόσος

Ο Διαβήτης κατατάσσεται στα νοσήματα διαταραχής του μεταβολισμού. Ο μεταβολισμός είναι ο μηχανισμός με τον οποίο το σώμα μας χρησιμοποιεί τις τροφές για να δώσει ενέργεια στον οργανισμό μας. Οι περισσότερες τροφές που τρώμε διασπώνται κυρίως σε γλυκόζη. Η γλυκόζη είναι μια μορφή «ζάχαρης» στο αίμα μας και αποτελεί την κύρια πηγή «καυσίμου» για το σώμα μας.

Όταν καταναλώνουμε τις τροφές, αυτές διασπώνται σε επιμέρους συστατικά και αυτά, μεταξύ των οποίων και η γλυκόζη προωθούνται στο αίμα μας. Τα κύτταρα του οργανισμού μας χρησιμοποιούν τη γλυκόζη αυτή προκειμένου να την μετατρέψουν σε ενέργεια, για τη λειτουργία και την ανάπτυξή τους. Ωστόσο, η γλυκόζη δεν μπορεί να εισχωρήσει στα κύτταρα χωρίς την παρουσία μιας ουσίας - μεταφορέα της ινσουλίνης. Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται στο πάγκρεας. Μετά το φαγητό, το πάγκρεας αυτόματα απελευθερώνει μια ικανή ποσότητα ινσουλίνης έτσι ώστε να ωθήσει την υπάρχουσα στο αίμα γλυκόζη προς τα κύτταρα. Αυτή η μετακίνηση αντιστοιχεί και στη μείωση των επιπέδων σακχάρου (γλυκόζης) στο αίμα. ​

​Η οστεοπόρωση, ή αλλιώς η “σιωπηρή επιδημία”, πλήττει τουλάχιστον μια στις 2 γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση. Πως μπορούμε όμως να θωρακίσουμε τα οστά μας και να μειώσουμε τις πιθανότητες να νοσήσουμε από οστεοπόρωση; Ποια είναι η απαραίτητη πρόσληψη ασβεστίου την ημέρα και πόσο μας βοηθάει; Στο επιστημονικό άρθρο που θα διαβάσετε θα βρείτε απαντήσεις για όλα τα θέματα της οστεοπόρωσης και κυρίως για τους τρόπους πρόληψης...
Η απάντηση είναι πως ναι μεν δεν μπορούμε να αλλάξουμε τις πληροφορίες που βρίσκονται στα γονίδια μας, αλλά μπορούμε να μειώσουμε τις πιθανότητες να νοσήσουμε από οστεοπόρωση.

Το πρώτο και κύριο μέλημα μας θα πρέπει να είναι να πετύχουμε υψηλότερη κορυφαία οστική πυκνότητα (peak bone mass), την οποία αποκτάμε στην ηλικία των 35 χρόνων, και να ελαττώσουμε τον ετήσιο ρυθμό μείωσης της, μετά την ηλικία αυτή.