Αν και η κολπική μαρμαρυγή συνήθως δεν είναι απειλητική για τη ζωή. Εντούτοις πρόκειται για μια σοβαρή πάθηση, που μπορεί να οδηγήσει σε δυσάρεστες επιπλοκές. Η κολπική μαρμαρυγή μπορεί να οδηγήσει στον σχηματισμό θρόμβων στην καρδιά. Αυτοί με την σειρά τους μπορεί να φτάσουν μέσω των αρτηριών σε άλλα όργανα και να μπλοκάρουν τη ροή του αίματος (ισχαιμία).
​
Στην κολπική μαρμαρυγή, ο καρδιακός ρυθμός μπορεί να φτάσει ακόμα και πάνω από 140 παλμούς το λεπτό. Η κύρια διαφορά μεταξύ ενός κανονικού ρυθμού και της κολπικής μαρμαρυγής είναι ότι δεν μπορείτε να προβλέψετε πότε θα είναι ο επόμενος καρδιακός παλμός. Αυτό συμβαίνει, επειδή υπάρχει ταυτόχρονα και αρρυθμία. Δηλαδή, κατά τη διάρκεια της κολπικής μαρμαρυγής, οι δύο άνω κοιλίες της καρδιάς χτυπούν ακανόνιστα και εκτός συγχρονισμού με τις δύο κάτω κοιλίες.

Η τακτική σωματική άσκηση και η διατροφή που εστιάζει στην μείωση των προβλημάτων στην καρδιά, μπορεί να σας βοηθήσει να μην έχετε ποτέ στην ζωή σας καρδιακά νοσήματα.

​Χρησιμοποιώντας στοιχεία από τη βάση δεδομένων θρεπτικών ουσιών του οργανισμού ESHA, διατροφολόγοι αναλυτές βρήκαν τις 25 κορυφαίες τροφές για πιο υγιή καρδιά και τις κατέταξαν με βάση έναν γενικό δείκτη.

Τι είναι η νόσος

Ο Διαβήτης κατατάσσεται στα νοσήματα διαταραχής του μεταβολισμού. Ο μεταβολισμός είναι ο μηχανισμός με τον οποίο το σώμα μας χρησιμοποιεί τις τροφές για να δώσει ενέργεια στον οργανισμό μας. Οι περισσότερες τροφές που τρώμε διασπώνται κυρίως σε γλυκόζη. Η γλυκόζη είναι μια μορφή «ζάχαρης» στο αίμα μας και αποτελεί την κύρια πηγή «καυσίμου» για το σώμα μας.

Όταν καταναλώνουμε τις τροφές, αυτές διασπώνται σε επιμέρους συστατικά και αυτά, μεταξύ των οποίων και η γλυκόζη προωθούνται στο αίμα μας. Τα κύτταρα του οργανισμού μας χρησιμοποιούν τη γλυκόζη αυτή προκειμένου να την μετατρέψουν σε ενέργεια, για τη λειτουργία και την ανάπτυξή τους. Ωστόσο, η γλυκόζη δεν μπορεί να εισχωρήσει στα κύτταρα χωρίς την παρουσία μιας ουσίας - μεταφορέα της ινσουλίνης. Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται στο πάγκρεας. Μετά το φαγητό, το πάγκρεας αυτόματα απελευθερώνει μια ικανή ποσότητα ινσουλίνης έτσι ώστε να ωθήσει την υπάρχουσα στο αίμα γλυκόζη προς τα κύτταρα. Αυτή η μετακίνηση αντιστοιχεί και στη μείωση των επιπέδων σακχάρου (γλυκόζης) στο αίμα. ​

​Η οστεοπόρωση, ή αλλιώς η “σιωπηρή επιδημία”, πλήττει τουλάχιστον μια στις 2 γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση. Πως μπορούμε όμως να θωρακίσουμε τα οστά μας και να μειώσουμε τις πιθανότητες να νοσήσουμε από οστεοπόρωση; Ποια είναι η απαραίτητη πρόσληψη ασβεστίου την ημέρα και πόσο μας βοηθάει; Στο επιστημονικό άρθρο που θα διαβάσετε θα βρείτε απαντήσεις για όλα τα θέματα της οστεοπόρωσης και κυρίως για τους τρόπους πρόληψης...
Η απάντηση είναι πως ναι μεν δεν μπορούμε να αλλάξουμε τις πληροφορίες που βρίσκονται στα γονίδια μας, αλλά μπορούμε να μειώσουμε τις πιθανότητες να νοσήσουμε από οστεοπόρωση.

Το πρώτο και κύριο μέλημα μας θα πρέπει να είναι να πετύχουμε υψηλότερη κορυφαία οστική πυκνότητα (peak bone mass), την οποία αποκτάμε στην ηλικία των 35 χρόνων, και να ελαττώσουμε τον ετήσιο ρυθμό μείωσης της, μετά την ηλικία αυτή.

​Η κατανάλωση της ημερήσιας αναλογίας φρούτων και λαχανικών θα έπρεπε πλέον να θεωρείται αυτονόητη, καθώς εδώ και καιρό ακούμε για τα οφέλη στην υγεία από μια ισορροπημένη δίαιτα. Και τώρα ερευνητές από την Σουηδία ανακάλυψαν ότι η κατανάλωση περισσότερων φρούτων μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο μιας συχνά θανατηφόρας μορφής αορτικού ανευρύσματος.
Οι ερευνητές, υπό τον Dr. Otto Stackelberg του Ινστιτούτου Karolinska δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο περιοδικό του American Heart Association's Circulation.

Αφού διαίρεσαν πάνω από 80.000 άτομα ηλικίας 46 με 84 ετών σε τέσσερις ομάδες με βάση το ποσό των φρούτων και λαχανικών που κατανάλωναν ημερησίως, οι ερευνητές ξεκίνησαν μια μελέτη παρακολούθησης 13 ετών. Σε αυτό το διάστημα, βρήκαν ότι 1.086 άτομα είχαν ανευρύσματα κοιλιακής αορτής και 222 από αυτά εράγισαν.